ទស្សនៈ អ៊ីរ៉ង់ដែលជាបំណែក ដែលបាត់ នៅក្នុងការចាប់ខ្លួន ប្រធានហិរញ្ញវត្ថុរបស់ក្រុមហ៊ុន Huawei
លោកស្រីម៉េង វ៉ាន់ចូវ (Meng Wanzhou) ប្រធានហិរញ្ញវត្ថុរបស់ក្រុមហ៊ុន Huawei ដែលត្រូវបានចាប់ខ្លួននៅប្រទេសកាណាដា តាមការស្នើសុំពីអាជ្ញាធរអាមេរិក ត្រូវបានដោះលែងដោយបង់ប្រាក់ធានា ដោយតុលាការប្រទេសកាណាដា នៅថ្ងៃអង្គារ
ប៉ុន្តែករណីនេះគឺនៅវែងឆ្ងាយ។ រដ្ឋាភិបាលចិន បានជំរុញឱ្យភាគីកាណាដា “កែតម្រូវកំហុសរបស់ខ្លួនភ្លាមៗ និងដោះលែង លោកស្រីម៉េងវ៉ាន់ចូវ” ។
ប្រធានាធិបតីអាមេរិកលោក Donald Trump បានសម្តែងការបើកចំហ ដោយសន្តិវិធី ក្នុងការធ្វើអន្តរាគមន៍ នៅក្នុងរឿងក្តីប្រឆាំង នឹងអ្នកដឹកនាំកំពូល របស់ប្រទេសចិន ប្រសិនបើវាស្ថិតក្នុងអត្ថប្រយោជន៍នៃ “សន្តិសុខជាតិ” និងជួយឈានទៅដល់កិច្ចព្រមព្រៀង ពាណិជ្ជកម្ម ជាមួយប្រទេសចិន។
សាស្រ្ដាចារ្យ Mohammad Marandi មកពីសាកលវិទ្យាល័យ Tehran គិតថាការចាប់ខ្លួន របស់លោកស្រីម៉េង គឺមិនមានអ្វីក្រៅតែពីល្បែងនយោបាយ ដែលរដ្ឋាភិបាលសហរដ្ឋអាមេរិក បានធ្វើនោះទេ។ “សហរដ្ឋអាមេរិក បានធ្វើបែបនេះ ជាញឹកញាប់នៅក្នុងអតីតកាល ហើយអ៊ីរ៉ង់ជាច្រើន ត្រូវបានគេឃុំឃាំង នៅក្នុងសហរដ្ឋអាមេរិក ឬនៅតាមបណ្តាប្រទេសដទៃទៀត តាមសំណើរបស់សហរដ្ឋអាមេរិក។ Marandi បានបន្តបញ្ជាក់ថា សហរដ្ឋអាមេរិក នឹងដាក់សម្ពាធលើប្រទេសនានា ដូចជា ប្រទេសកាណាដា ដែលងាយទទួលឥទ្ធិពល ពីសហរដ្ឋអាមេរិក។
លោកស្រីម៉េង ត្រូវបានគេចោទប្រកាន់ថា បានប្រើប្រាស់ក្រុមហ៊ុនសែលហុងកុង ដើម្បីលក់គ្រឿងបរិក្ខារ ទៅឱ្យអ៊ីរ៉ង់ ក្នុងការរំលោភលើទណ្ឌកម្ម របស់អាមេរិក ប៉ុន្តែនៅក្នុងសវនាការបីរបស់លោកស្រីម៉េង ពុំមានភស្តុតាងរឹងមាំ ដែលត្រូវបានផ្តល់ឱ្យដែលអាចបង្ហាញ ពីទំនាក់ទំនងរបស់លោកស្រី ទៅអ៊ីរ៉ង់ ហើយគ្មានប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ របស់សហរដ្ឋអាមេរិក យកចិត្តទុកដាក់អំពីតួនាទីរបស់អ៊ីរ៉ង់ នៅក្នុងដំណើរការទាំងមូល។ ពួកគេរវល់ខ្លាំងពេក និយាយអំពីទ្រព្យសម្បត្តិរបស់ម៉េង ហើយបានលើកឡើង ពីទំនាក់ទំនង ដែលអាចទៅរួចរបស់នាង ជាមួយរដ្ឋាភិបាលចិន។
សាស្ត្រាចារ្យម៉ារដាឌី បានបន្តទៀតថា “ខ្ញុំគ្រាន់តែចង់បង្ហាញ ពីគំរូតូចមួយប៉ុណ្ណោះ។ “ប៉ុន្មានខែមុន ខ្ញុំត្រូវបានអញ្ជើញ ដោយសេវាកម្ម BBC World Service ឲ្យទៅបេរូត ដើម្បីចូលរួមក្នុងការជជែកដេញដោល នៅសាកលវិទ្យាល័យអាមេរិកបេរូត។ ខ្ញុំជាជនជាតិអាមេរិក។ ក្រសួងការបរទេសអាមេរិក បានព្រមានថា AUB មិនអនុញ្ញាតឱ្យខ្ញុំចូល បរិវេណចូលរួម ក្នុងការពិភាក្សានោះហើយ AUB បានបដិសេធមិនអនុញ្ញាតឱ្យខ្ញុំចូល។ BBC ត្រូវផ្លាស់ទៅកន្លែងផ្សេងទៀត “។
“នោះគឺជាការរំលោភលើច្បាប់លើកទី 1 ប៉ុន្តែមិនមានប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយ នៅអាមេរិកទេ ហើយគ្មានអ្នកយកព័ត៌មាន លោកខាងលិចម្នាក់ បានរាយការណ៍រឿងនេះទេ ដូច្នេះមានភាពស្ងៀមស្ងាត់ នៅពេលដែលមាននរណាម្នាក់ រៀនសូត្រដូចខ្លួនខ្ញុំផ្ទាល់ (អ៊ីរ៉ង់) ដែលត្រូវបានបំបិទមាត់ ដោយរដ្ឋាភិបាលអាម៉េរិក។ ហេតុអ្វីខ្ញុំនិយាយ នៅពេលដែលមានអ្វីកើតឡើង នៅប្រទេសកាណាដា និងចិន នៅបណ្តាញសារព័ត៌មានលោកខាងលិច អ្នកនឹងមិនឃើញ ការបង្ហាញអំពីរឿងក្តីនេះទេ ហើយរឿងនេះ ធ្វើឱ្យអ្នកស្រីម៉េងឈឺចាប់៕